Παίζει η ΑΕΚ αυτή τη στιγμή. Λίγο με νοιάζει. Για την ακρίβεια σχεδόν χέστηκα…
Άγνωστες φάτσες, άγνωστες εθνικότητες, δυσπρόφερτα ονόματα. Κάποιοι μισθοφόροι φοράνε φανέλες που έχουν στο στήθος το πιο ιερό σύμβολο ελληνικής ομάδας. Ξεφτίλα και βλασφήμια. Δεν ασχολούμαι και κοιτάω αλλού.
Σήμερα όμως είδα ότι η ΑΕΚ παίζει με την Στουρμ Γκρατς.
Πώς να μη μελαγχολήσεις? Μια τέτοια νύχτα, προς τα τέλη Οκτώβρη του ’97 τερματίστηκε η καριέρα του Χρήστου Κωστή. Από τα πιο σπάνια ταλέντα του ελληνικού ποδοσφαίρου και δυστυχώς ένας από τους πιο άτυχους παίκτες…
Ήταν εκείνη τη βραδιά που ο Κωστής, κυνηγώντας με αυτοθυσία μια μπαλιά που φαινόταν χαμένη, έπεσε πάνω στον θηριώδη Πολωνό τερματοφύλακα Σίντορτσουκ, ο οποίος του τσάκισε το πόδι…
- Ο Χρηστάρας ανδρώθηκε ποδοσφαιρικά στον Ηρακλή όπου έκανε μερικά καταπληκτικά παιχνίδια και μας είχε χαζέψει όλους. Το 1994, ενώ κάνει ενέργειες να τον αποκτήσει ο Ολυμπιακός, ο 18χρονος τότε Χρήστος Κωστής διαλέγει την ΑΕΚ και ο τότε πρόεδρός της Δ. Μελισσανίδης τον φέρνει πανηγυρικά στη Φιλαδέλφεια.
Θυμάστε? Τον λατρέψαμε αμέσως. Ξέρετε γιατί?
1ον γιατί έβαζε την κιτρινόμαυρη φανέλα και έβγαινε στο γήπεδο με απίστευτη ενέργεια να ΑΓΩΝΙΣΤΕΙ !!! Για την ΑΕΚ! Και 2ον γιατί απολαμβάναμε θέαμα! Ναι ρε! Βλέπαμε μπάλα! Σας θυμίζει κάτι αυτό? Σήμερα?
Για τους τελευταίους άσχετους που δεν καταλαβαίνουν τι λέω, ορίστε και στα Γερμανικά εδώ από το Sport 10…
Α, ρε Χρηστάρα.
Ο «Έλληνας Κρόιφ» έπαιξε κάποια χρόνια απίστευτης μπάλας και μόνο στην Ευρώπη θα μπορούσα να βρω παικταρά τέτοιας κλάσης και επιπέδου. Μαζί με τον Ντέμη έκανε ένα από τα καλύτερα επιθετικά δίδυμα που έχουν παίξει ποτέ στην Ελλάδα. (Σκέφτείτε. Πόσα δίδυμα Ελλήνων επιθετικών τέτοιας ποιότητας μπορείτε να σκεφτείτε στο ποδόσφαιρό μας? Τρία? Τέσσερα?)
Φαινόταν ότι τα ματάκια μας θα βλέπαν ομορφιές μέσα στο γήπεδο για αρκετά χρόνια ακόμα. Ήρθε όμως αυτή η βραδιά με την Στουρμ Γκρατς και το κάταγμα κνήμης και περόνης, για να μελαγχολούμε από τότε όταν ακούμε αυτή την ομάδα. Τον ξαναείδαμε κάπου στο 2000, ώσπου το Δεκέμβρη του 2002 τραυματίστηκε στο ίδιο σημείο… Κάπου εκεί τέλειωσε ουσιαστικά και η καριέρα του. Όμως την ιστορία του την έγραψε! Και όλοι εμείς που τον είδαμε να παίζει μπάλα μαζί με όλα τα αστέρια των δεκαετιών του ’80 και του ’90 ξέρουμε τι θα πει η λέξη «παικταράς»!
ΚΩΣΤΗ. ΨΥΧΑΡΑ. ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΑΕΚΑΡΑ!
